bıktım hep aynı sorun daha önceleride aynı dertten post açmıştım şimdi 33 haftalık olduk bugun sabah eşimin annesi akciğer kanserinden vefat etmiş onlar ankara da biz mersinde benim de gebelik riskli tek bırakmak istemiyor annem bizler öz çocuğu değilmişiz gibi aylardır İstanbulda kardeşimin yanında aradım dedim bilet paranı ben vereceğim sana ihtiyacım var yanımda duracak kimse yok ben tek nasıl yapacağım gelemem dedi ablana söyle yengene söyle yengemş aradım kocam izin vermez dedi ablam da küçük çocukları var 13 yaşındaki kızını yollayacak nasıl zoruma gitti oturdum saatlerce ağladım demek ki bana bişey olsa ameliyat falan olsam ölsem kalsam kimsem yok herkesin derdi para para para beni arayıp varsa bize şunu al varsa bu kadar para yolla bir kez de iyiliğiniz olsun benimde canıma tak etti anneme dedim tamam gelme bu zamanda da gelmiyorsan gelme az önce lavoboya gittim çok afedersinz böyle sarı yapışkan bişey gelmiş benden altıma peçete koydum korktum bir gün bu ailem yüzünden ya kriz geçirecem ya kendiliğinden ölüp gidecem bu son bu son diyorum sonra hadi kızım bebeğinin hattı için başının gözünün sadakası olsun yengene yardım et kardeşine yardım et bankaym ya ben :(