Cok sık dışarı cikan biri değiliz uzun bir zaman sonra ilk defa dışarı çıktık. Mahalle arasinda bir çorbacıya gittik. Cam kenarına oturduk biz yemek yerken dışarıda bir teyze yemeklere oylenbir baktiki kendimden utandım. Elimdeki kaşığı bırakıp ağladım o kadar zoruma gittiki. Ondan sonra bir lokma bile bir sey yiyemedim.
Esim neden ağlıyorsun dedi onada anlatim morali bozuldu. Yemekleri o sekilde bırakıp kalktik. Hala o teyze gözümün önünde.