40+0 hala bebek yok diye post açmıştım.kayinvalidem sende sancı felan yok suyu felan azalır fark etmezsin,haftasonu tatile griyoruz git muayene etsinler baktır diye hastaneye gönderdi.Hemen sıra vardı ve doktr çatı muayenesi yaptı acilmam 3 cmken 4 olmuştu.lekelenmen var doğum başlamış hemen doğumhane ye çık dedi.eve geldim duş aldım eşyalarımı aldım,hafif hafif kasık ağrım başlamıştı.Dogumhaneye çıkar çıkmaz tekrar muayene edildim ve 5 cm olmuştu açıklık ama hala kayda değer bi sanci ,su,kanama yoktu.suni sancı verdiler 4 saat sancı çektim.agri iğnesi yaptılar iki defa .acilmam devam etmedi sonra suni sancı bitiminde tekrar baktılar açılma 7 cm olmuş.nst ye grdim baktm ki makina otmeye başladı ebelere seslendim bişey oldu diye.doktrlar geldi kordon dolanmış bebise ,oksijensiz kalmış hemen sezeryan hazırlayın dedi.o an öyle bı büyük tuvaletm geldi ki yataktan indim ayağa kalkamadım kakam var dedim.oldugum yerde yatağa dnduruo baktılar bebekmis gelen.normal doğum odasının hemen önünde yatiyordum 4-5 ebe koluma grdi ve içeri geçtim.ilk başta nasıl yapacağımı bilmiyordm anlattılar ama acıyla ebeleri dinlemedim tabi zararını cekiyrm.gelisi gzel korkudan kendimi yırtarcasına bağırdım .doktrlar da kızdı zaten bebek tehlikede nefeste sıkıntı var korkutiyosn sakın ol felan tekrar anlattılar.ayaklarimi bağladılar ellerimden ebeler tuttu.iki doktr ve 4 ebe eşliğinde doğumu başardık çok şükür.suan dikişlerim öyle acimiyo sadece ilk başta yanlış bağırdığım için başka biyer yırtıldı tek orası acıtıyor diyebilirim.cocugu gördüm ya dünyalar benim oldu .basaramcam sezeryan yapın diye çok agladm hamilelik boyunca.ama allh öyle güç kuvvet veriyor ki herşeyi unutuyorsunuz.vucudun sakin olunca bebekte rahat oluyo.küçük olursa dokunamam dediğim bebeğe bakiyorm simdi.coksukur bin şükür rabbim herkese nasip etsin .Ben bu hayatta en çok anne olmayı sevdim.hosgeldin bebeğim
