Sakin beni linclemeyin. Tabikide evlat çok büyük bir nimet cok seviyorum onu canimi veririm onun icin. Cani acisa ben mahvolurum. Kizimla esimle birlikte gecirdigimiz vakitlerin degeri paha biçilmez Ama eski gunlerimide cok ozluyorum esimle bekarken rahatca biyerlere gitmeyi istediğim saatte uyuyup uyanmayi. Endisesiz gunlerimi felan. Simdi hicbiryere çıkamıyorum ciksam bile kafamda bir ton endise virus kaparmi hastalanirsa neyapariz nasil gideriz hastaneye vs bu endiseler beni mahvediyor. Biraz erkenmi davrandim diyorum cocuk için biraz olgunlasmayimi bekleseydim bu psikolojiyi kaldiramiyorum yasimda 22 kızım 7 aylik. Boyle dusundugum icin gunaha girdigimide düşünüyorum kendime kızıyorum Boyle dusundugum icin Allah bana cok büyük acı gosterirse diyorum cok korkuyorum.