Merhabalar. Ailemden yana yüzüm gülmedi bana çok zarar verdiler zamanında hep affettim evlenince düzelir gibi olur zannettim olmadi ve artık vazgeçtim . Bana zarar veren herkesten .Ama eşimle öyle yapamyrm onunla da düzeliriz sandm ama yok ilgi, sefkat ya her şeyi geçtim çocuklarının annesi olarak bir merhamet yok .Çocuklarım için böyle bir hayati sürdürmeye çalışyrm ama çok yorgun oldugumu hissediyrm artık kaldiramyrm ne yapacağımi bilemiyrm ya konusacgm kimsem yok zaten evde sürekli iş güç çocuklar bir görevli gibi hissediyrm öyle hissettiriliyirm ve benim tarafimdan kimsem yok artık eşimin ailesi ile sürekli görüşürz onlardan yana bir sıkıntm yok ama hayati paylasmadigim bir adamla sohbetim bile yokken ailesiyle.ic içe olmak hic bir şey yokmuş gibi çok mutluymuşum gibi çok zorlaniyrm ya nasıl bir yol çizmeliyim bu şekilde çok yipraniyrm