7 Eylül de kontrolüm vardı daha 37. Haftada ilk gebeliğimdi daha geç gelir demişlerdi bende de ne sancı ne de birşey vardı, 7 Eylülde sabah o kadar çok lavaboya gitmiştim ki ara ara sık sık tuvalete gidiyordum ilk defa öyle olmuştu, neyse öğleden sonraya randevum vardı gittim doktor ultrasona baktı hemen nst gir bakalım sonra da aşağı kattaki ultrasonla bakılsın ama acele et mesai bitmek üzere dedi, nst girdim doktora götürdüm hemen indim kapanmıştı doktora çıktım suyun azalmış dedi anladım ki sabah biraz biraz suyum gelmişti. Acile git oradan yardımcı olsunlar dediler gittim yarın sabah gel dediler yardımcı olmadılar, ağlaya ağlaya eve gittim, sabaha kadar gözüme uyku girmedi sürekli elim karnımda bebeğin hareketlerine odaklandım sadece, neyse sabah direkt hastaneye gidip ultrasona girdim, dün muayene olduğum doktor olmadığı için acilde yardımcı oldular tekrar baktılar açılmam olup olmadığı kontrol edildi, tekrar daha ayrıntılı bir ultrasona felan çıktım bakıldı en son suyun fazla azalmış eve gönderemeyiz bugun yatıyorsun dediler direkt, açılmama baktılar 1 cm acılma var dediler. Yatışım yapıldı öğlen 12 de ve 2 de fitil tarzı birşey taktılar ipli birşeydi, vajinayı yumuşatıp incelmesine yardımcı oluyormuş. Ondan sonra beni nst bağladılar ara ara, devlet hastanesiydi ama doğum bölümü tek kişilik odalarda tuvalet banyo var ve odada doğum yapıyorsun öyle birşey neyse ben sürekli hareket ediyorum duşa giriyorum felan rahatlamak için ağrım var ama benim adet ağrımda çok şiddetli olur öyle çok etkilemedi gece biraz önceki gece de uyumadığım için yorgun düştüğüm için biraz direncim düştü onda da bir serum verdiler rahatladım öyle çok ağrı çekmedim onda. Neyse sabah oldu 9 da o fitil benden düştü kendi kendine, kontrol ettiler 3 cm olmuş açılman dediler suni sancı verdiler 9.30 da, suni sancıdan 20 dakika sonra suyum patladı direkt, sonra sancılanmaya başladım. Hiçbir şey hissetmeyen ben ölüyorum acıdan diyorum ebem geliyor doktor geliyor dur daha çok az vermeye başladık canın tatlı herhalde gel nst bağlayalım diyorlar yatamadığım için bağlatmadım sürekli hareket ettim oturdum kalktım ama sancı çok kötü böyle alttan birşey itiyor hissediyorum, diyorum hayır daha yeni taktık seninki psikolojik felan daha bu hiçbir şey diyorlar iyice sinir oluyorum =))) neyse bakıyorum saate sancım düzenli aralıklarla geliyor ama normal diyorlar sadece sen abartıyorsun diyorlar bana canım tatlı zannediyorlar sadece, 10 da başlayan sancım 11 e kadar devam etti biri geliyor sakin ol daha yüksek derecede değil daha başlamadı biri masaj yapıyor biri lavanta yağı getirdi onu koklatıyor, en son bir çığlık attım ya ben doğuruyorum siz hala ne diyorsunuz sancım düzenli halde şu açılmama Bi bakın diye =)))) artık zor bela kontrol ettiler beklemedikleri için sürekli kontrol etmiyorlarmış 11.15 de kontrol eden ebemin gözleri açıldı kız 9 cm olmuş sancın geldikçe ıkın bizde yatağı düzenlicez dediler =))) onlar yatağı doğum için hazır hale getirirlerken bir yandan ıkınıp bir yandan dövüşüyorum onlarla ben size diyordum inanmadınız felan diye ahahha =))) neyse hazır hale gelince daha çok ıkınmaya başladım ama bir elimde telefon eşime yazıyorum doğum başladı diye ahahahahahah =)))) 11. 35 de paşam doğdu dünyalar da benim oldu. Kolay oldu doğum ıkınırken da doğarken de çok sorun yaşamadım sadece sanırım artık direncim düştüğü için sancıdan çok etkilendim benim için en zoru o 1 saat süren sancılar olmuştu. Eğer acı eşiğin yüksekse çok da acı çekmiyorsun ben çok çekmedim. Sadece benim anlık bir refleks ile istemeden kendimi çekmemle çocuk çıkarken yırtılmam oldu dikiş sayım arttı onda bile oğlum yanı başımdaydı ona bakarken hissetmedim hiçbir şey. Dikiş atılırken bir yandan eşime yazıyorum doğdu diye felan =)) öyle yani hem korktuğum kadar değildi eğer 2 gece peş peşe uyumamış olmasaydım o sancılarda da bu kadar olmazdım artık uykusuzluk çok direncimi düşürmüştü benim. Çok uzun oldu ya ama çok güzel bir şey valla