Kendimce birşeyler yapıyorum. Doğduğu günden itibaren gündüz perdeleri açıyorum ki gündüz olduğunu bilsin. Akşam ışık açık oluyor. Gece uykusuna geçişte ışığı kapatıyorum. Uyku öncesinde konuşmuyor, ilgilenmiyorum. Uyku belirtilerini takip ediyorum. Hemen hemen aynı saatlerde uykuya dalıyor. Doyurup gazını çıkarıp yatağına yatırıyorum. Başta kendi kendine uyuması çok zaman almıştı şimdi 20 dakikaya uyuyor. Arada koltukta, yerde yorgan üzerinde yatırıyorum ki sabit bir yerde uyumaya alışmasın. Eşim dışında bebeğimi başka kimseye uyutmuyorum. Çünkü herkes kendince yorumluyor uyutma şeklini. Bu da düzensizlik yapıyor ki bebekler düzeni sever. Kısa aralıklarla karnını doyurmuyorum. 3 saat arası varsa mesela 3 saat sonra doyuruyorum. Bu da gaz oluşumunu engellediği gibi ilerde yeme düzeninde bana fayda sağlayacağını düşünüyorum. Uyku arkadaşı yapmayı düşünmüyorum. Aslında birşeye bağlı kalıp ( bu bende dahil ) uyumasını doğru bulmuyorum. Bu arada bebeğim 3 ay 4 günlük gece süt için uyandırmıyorum. Kendisi acıkınca uyanıyor. Akşam 22:30 da uyur sabah 07:30 da kalkar. Tabi bunun için kilo takibini yapmayı ihmal etmiyorum. Arada düzen şaşıyor. Büyüdükçe yeniden düzen oluşturmaya çalışıyorum.