Ayrılmak istediğimi, hiçbir şekilde değerli hissetmediğimi ve fiziksel, psikolojik şiddetinden bıktığımı bu evliliği kaldıramadığımı söyledim, çok köpürdü haddinden fazla üstüme geldi hiçbir şekilde kabul etmiyor çocuklarımdan ayrılmam diyo, bende haftada 3 kez gene çocuklarını gör asla seni çocuklardan koparmam dedim, ama ben saygı görmediğim bir evde durmak istemiyorum dedim. 3 yıldır evliyiz tek başıma otobüse binmedim hapis hayatı yaşadım beni bir sal dedim. Her zamanki gibi bağırıp çağırdı bende bağırmana gerek yok son kararım geri dönüşü yok dedim, baya çekişmeli olcak gibime geliyor, yarında babamı Arıcam geldiyse eve beni alsın, bu arada bakmayın kötüyüm gözümü falan görseniz kıpkırmızı ağlamaktan, anne olmak bir koru avuçlarında taşımakmış bir ömür boyu