Ah güzel anne.. Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Bu hayatta çocuk bakımında en zor şey ne diye sorsalar NET! İştahsız çocuk derim. Lakin biraz biz kendi kendimize yapıyoruz.
Bebeğim 7 aylık olmak üzere ve 7 ay içerisinde kendime baktığımda sadece aman doydu mu. Biraz daha yesin. Yok aç kaldı bu çocuk. Diye diye gezdiğimi görüyorum. Bu bana o kadar çok şey kaybettirdi ki. Çocuğumun büyüme heyecanını yaşamama engel oldu. Çünkü sadece doyması ve yemesini düşünmeye başlamıştım.
Şimdi artık böyle değilim çok yıprandım ama bu durumu geride bıraktım. Acıkmasını ve kendisinin istemesini bekliyorum. Artık daha sağlıklı kilo alıyor. Ben sürekli ağzına birşeyler sokmaya çalışarak onu yemekten soğutmuşum bunu anladım