Biz yemeyimizi mutfakta yeriz girdim mutfaga sofrani hazirlayayim çocuklarda oturma odasinda oynuyordular..bir kac dakika sora evde sessizlik hiss etdim oglumu cagirdim cevap vermedi gitdim odaya çocuklar yok yatak odasina kosdum orda da yok banyo balkon tuvalet her yere bakiyorum yok çocuklar elim ayagim esiyor artik bagiriyorum yine yok aglayarak ozum atdim disari esimle karsilasdik esime cocuklar yok dedim zavallim az kalsin yerinde geciniyordu sen evi iyice ara ben asagiya dusuyorum dedi geldim eve agliyorum bagiriyorum isimlerini yok yine yoklar esim aradi ayakkabilari falan bak gor yerindemi diye baktim yerinde ayakkabilari evi ara evdeler dedi artik sesime komsumuz apartman gorevliside geldi esim oglumu sesleyince bide bakalim yatagin arkasindan ses geldi..saklanmişlar oraya bide nasil sessiz olmuşlar anlayamiyorum yada heyacandan duymamisim bilemiyorum artik tek bildiyim bu gun ömrümün yarisi gitdi..hala kendime gelemiyorum