Abla Allah aşkına şu insanlara karşı ezdirmeyin kendinizi. Ayaklarınız üzerinde durmak için yıllarca okul okudunuz, ailenizden ayrı kaldınız belki. Sırf şöyle bir durum oluştuğunda kendi kararlarınızı alabilmek için değildi de ne içindi? Size ayrılın eşinizden, boşanın falan diyemem. Ama hatalı olan, kıymetinizi bilmeyen, üç kuruşun lafını yapan adamla bir ömür yaşamak istediğinize emin misiniz, bir kendinizi tartın. Ailesi size hakaret ederken susan bir adama nasıl güveneceksiniz? Bu eşimle benim aramda bi mesele diyemeyen, kavgalarınızı ailesine taşıyan, onları hakem tutan biriyle her tartışmanızda daha da çok korkmayacak mısınız? Üstelik kolunuzu sıkması falan bana öfke kontrol problemi olduğunu düşündürdü. Şimdiden böyleyse ya ilerde şiddet uygulamaya başlarsa? Bilemiyorum. Üzülmeyin hiç. Kalbi temiz, samimi bi insan olduğunuz mesajınızdan belli. Onca hakarete ragmen o gece orda kalmanız, sonrasında eşinizin sizi araması gerekirken sizin onu aramanız falan bunlar bu yuvayı yıkmak istemediginizin kanıtı. Ama muhatabınız sizin kadar değer vermiyorsa meseleye, belki de bu kadar oluruna davranmamak gerekiyordur. Belki de bu tavrınız yüzünden sizi cepte görüyordur.