Burda sadece derdimi anlatmak istiyorum.. Annem parmagı alındı cilt kanseri teshısı konuldu hamıleyım tüm bu surecte hastane işlerine hep ben kossotırdum hastaneye ben goturdum. 6 kardeşiz ama boş üç erkek şehir dısında abilerim Bn ve ablalarım. Annem tabıkı her anında yanında olmak zorundayım ama bnde artık agırlastım hamıleyım herkes benden bekliyor araba 7 aylık oldum nıye kımse evlatlık gorevını yapmıyor tek benım annem mı abilerim şehır dısında bahaneleri çok ablalrın gelirse yok bızde araba yok nasıl gotırelım bız hastane işlerinden anlamıyoruz falan herkesin Bı bahanesi var. Anneme yapmaktan gocunmuyorum asla gocunmam ama çok yoruldum tek başıma mucadele etmekten kımse vicdan azabı duymuyor Bn annemı dusunuyorum 6 cocuk buyutmus bos kımsenın kımseye hayrı yok