Eşimle kavgalar falan yaptım günah kendimde de var anlasamiyoruz. Şehirden köye geldim kolay sandım ama olmadı. O da anne çocuğu zaten. Ayrı eve de çıkamam diyor iki üç yıl. Ablası var annesi babası. Beni onlara ezdirmezdi arkamda dag gibiydi ama kavgalarda hep hep beni annesne kötüler çocuk gibi aramızda olan sözleri onun annesi hakkinta dediğimi falan annesine söyler benimle konuşmaz günlerle aynı evin içinde annesinden ister her şeyi beni saymaz. Aileye bakacak erkek değil. Anne kuzusu bosanalim dedim tamam dedi ama şimdi arayıp barışalım diyor. Ama bitdi. İkimizin de hayatında olmamamız gerekir