kizlar merhaba,
daha önce burda birkac kez kaynana ile olan sıkıntımı sizlerle paylastim ve sayenizde moralim yerine geldi oncelikle tesekkurler.
kaynanamla, esim ve ben konusmuyorduk benim hakkimda hep kötü seyler söylemis calismiyor is bulmuyor evde yatiyor senin parani yiyor falan diye. esim de beni korumus bunun üzerine kavga etmisler ve küstüler.1bucuk senedir konusmuyorlardi. bebegimizin olacagi haberine bile sevinmedi hayirli olsun bile demedi. neyse gecen bayram esim yine annedir diye vicdan yapti bayramda gitti barismislar ama ben gitmedim ve barismadim. cunku arkamdan benim ve ailemin cok kötü kirici lakaplar takmis ben de gordum yazdigi mesajlari. bu sebeple konusmuyorum. kendisinde de hic bir mahcubiyet falan yok sanirim. bebegim dogdugunda da gelir mi gelmez mi bilmiyorum ama gelirse nasil bir tavirda olmaliyim sizce. bunca zaman zaten hep cektirdi bana ve artik gercekten hice sayamiyorum yaptiklarini artik kabul edemiyorum. suratina bile bakasim yok desem yeridir. eskiden umudum vardi sevgi ile güzellik ile geciniriz diyordum ama o kadar kati ve kotu niyetli ki hep arkamdan konusur hep beni kötüler. bir kere bile hatrimi sormuslugu yoktur. evime gelir her yeri elestirir. ben de insanim cidden yoruldum. suan bebegimi de istemedigi icin iyice sogudum. bana akil verin lutfen sizce ben bu kisiye nasil davranmaliyim?