Şimdiden söylüyorum, ayyyy evlenmişsin ne gerek var niye anlattın şimdi bunu diyen tayfa burdan size ekmek çıkmaz duyar kasmayın.. Cokkk eskiden daha 16 17 yaşlarındaken erkek arkadaşım vardı o zamanlar sevince ölümüne bağlanırdık bide Tripkolic, arsız bela falan dinler iyice acı çekmeye çalışırdık akjss ve liseli çiftlerin kendi aralarında yüzük takması falan modaydı, neyse bi gün çocuk beni çağırdı buluşalım önemli bişey konusucam diye bende sanıyorum ki yüzük almış onu takicak bana :d kalktım kuaföre gittim kaş bıyık ne varsa temizledim yüzük takarken elimi bakımlı görsün diye manikür french falan yaptırdım ayy hiç unutmam yaaa :'D kalktım süslendim gittim beeee çocuk demez mi ayrılmak istiyorum diye :)))) resmen nikah masasında terk edilmiş ela doktor gibi hissettim kendimi o anda, hiç bişey demeden eve dönmüştüm o kadar ağladım ki kendimi toparlamam çok zaman aldı bütün hayatım etkilendi işten çıktım depresyona girdim annem beni hocalara bile götürdü kendime gelmem için, nedenini bilmiyordu tabi. İşte öyle bu akşam arkadaşım aynı heveslerle manikür yaptırdığını söyledi çocuk evlenme teklifi edecekmiş, benimde aklıma bu anım geldi anlatmak istedim burda