Evlenmeden önce çok zorluklar yaşadım sevdiğim adamla evlendim kendi evimde artık kuru ekmek yesem umrumda olmaz dedim ama eşimin ailesiyle oturuyoruz..Geçici birşey olacaktı hala kurtulamadık gitti.Üst katta bir oda verdiler hergün in çık onlara hizmetçilik yap.11 haftalık hamileyim şimdi eşim 2 aylık bir iş bulmuştu haftaya bitiyor gelecek ben de annemlerdeyim.Delireceğim iş yok diye ev tutamıyoruz Urfalıyız Konya da okuduk ikimizde Konya da iş var tanıdık abiler hep arıyor bu sefer beğenmiyor tutturdu beni de düşün mesleğimi yapmak istiyorum.Ya delireceğim zaten kpss ye çalismamisti atanamadı bu sene.Ailesiyle hayatimiz köle hayatı gibi bıktım nefret ediyorum ailesinden.Şuan meslek lüksümüz varmış gibi sanki.Hamileyim üstelik artık bu halde orda hiç yapamam vicdansız gibi iş yaptırıyorlar.Bugün bel ağrım çok oldu uzandım dinleniyorum hala orda olsa bu halimle kalkar birde hizmet ederdim kimse yoruldun yenge otur demez hepsi boyumdan büyük görümcelerim.Eşim birde onları arıyor musun diye sordu durdu bugün onlar aramıyor kaç defa aradım ben dedim çok kızdım artık onun da böyle yapmasına dayanamadım.Konuşmayacağım benim halimi eşim bile sormuyor ya gebeliğin nasıl iyi misin diye ( bunu ona dedi haklısın biraz ilgisiz bıraktım dedim ama ben onu sorunca dönüpte tekrar beni sormuyor çok kırgınım.Asla öyle yapmazdı hala gebeliğimi idrak edemedi galiba orda iş çok yoğun birde ama ben hep ona buna dayanak göstermekten yoruldum
1,491,820 soru
24,377,200 cevap
348,408 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın