Biraz çooookk uzun şimdiden kusura bakmayın 
Kızlar biz eşimle 4 yıl sevgili kaldık. Ben 15 yasındaydım oda 17 yaşindaydı tanıştığımızda. Birbirimizi çok sevdik, 4 yıl boyunca bir kere bile aramızda ayrilma muhabbeti geçmedi hiç. Hatta görenler parmakla gösterirdi. Bizde inşallah böyle oluruz diye. Ailem biliyordu bizi, onunda ailesi biliyordu. Okulunuzu bitirin meslek sahibi olun bekleriz diyordu her iki tarafta. Üniversite sınavına girdim 2 kere, puanım düşüktü biryeri tutturamadım. Yıllar gectikçede bilgilerimi unuttum zaten, olmadı okuyamadim. Eşimde meslek öğrendi o zaten lise terkti. Neyse sonra istemeye gelindi. Nişan olduk. Ev alindı eşime, evin borcu bitmeden dugun yapamayiz dediler. Tamam dedik. 2 sene nisanli kaldik, evin bircu bitti, evlendik. Eşim dogulu, kayinpederimde biraz paragözdür, benden onceki 3 gelinde takı başlik parası vs. yüzünden çok kavga çikmış, biz zaten birbirimizi seviyoruz diye ailem bişey istemedi, bizdede başlık parası yoktur zaten. O yüzden bizim dügünümüzdede hiçbir problem çikmadı. Fakat bir evlendik ki, evlendiğimiz günden beri evimizden ne kavga ne gürültü eksik olmuyor. Hem para konusunda hem kadınlik konusunda sanki bildiğim insan gitti yerine başka biri geldi. Eşim kapanmamı istiyordu, bende Allah icin kapandim, eşim sadece vesile oldu fakat hala kapriler saçma sapan bileklikler takiyor, saçini basini bir gorseniz liseli ergenler gibi yapiyor. Gören demez bu 3 çocuk babası, evli ev bakiyor diye. Kendi 15 gunde bir berbere gider, kıyafet alır, bir elbisesi ütülenmesin kavga çikarir, kendine gecen gitti internetten 120 tlye ayakkabı aldı, banada dogum günümde bimden 30 tlye ayakkbı almıstı. Bende dedim ayni siteden banada bir ayakkabı siparisi versene diye, sen daha gecen kendine aldin ya diyor, ayakkabi hep patladı yanlardan. Yani yazsam roman olur şimdiden kusura bakmayın çok uzun oluyor ama içimi anca buraya dokebiliyorum günluk gibi
2 ay once, esim ve abisi bir dukkan actilar, işletiyorlar hala. Dukkanı actik daha 1 ay olmadan kaynım karısinin kendisini eski sevgilisiyle aldattîgını ögrendi, ortalik çok karıştı falan. Bosanmanin kiyisina geldiler. Neyse sonra bir sekilde kaynim affetti cocuklar icin. Beni ilgilendiren bir kisimda yok Allah kimsenin yuvasini bozmasin kotuluk kesinlikle istemem fakat bakıyorum kaynım işini gücünü bırakıyor ben karimı coluk çocugumu gezdircem sıkılmışlar diyor aliyor geziyorlar. Para desen her gun elinde poşetlerle eve gidiyor kendi begenip aliyor dusunun. Dukkanda ustu basi kirleniyor eve gidip banyosunu yapip ustunu degistiriyor hiç demiyor ay beni boyle gorcekler diye, kendini kimseye begendirme cabasi yok yani, telefonu desen hep karisinin elinde ordan konusuyoruz cogu zaman biliyorum. Birde kendime bakiyorum, ne bana ne çocuklarıma beş kuruş harcamayan bir eşim var, yok desem kendinden asla eksik etmiyor biseyi. Bir patron havalarına girmiş, zırt pırt çikip gidiyor nereye diyorum işle ilgili diyor. Dükkana gomlek kapriyle gidiyor parfumler falan, halbuki calisip ustunu batiracak ama asla süsünden ödun vermiyor. Gecen cocugum hastalandi hastaneyr gitcek bekliyorum. Neymis isle ilgili bisey cikmis, cocuga aldigim randevuya gec kaldik, doktor sira vermedi. Niye gelmedin bari haber verdeydin diyorum isim var ne yapayim diyor. 1 hafta once kaynim dukkani bombos birakti kostu cocugu kabiz olmus diye kac saat dukkan bos kaldi, adam takmadi bile coluk cocugu icin. Eşim para desen vermez, zaman desen ayirmaz, kendi işine laf soylesem ortaligi ayaga kaldirir, eve bir gelir evde kavga etmrk icin sebep arar hangi isi yapamamissam kavga etsin diye. Kaynana gibi her isime burnunu sokar. Ne cocuklarima ilgisi var ne bana. Bazen dusunuyorum biri kendine ihanet etmis birini affedip pesinde kosturuyor, benimki gozunun icine bakiyoruzda yine donup bize bakmiyor
Allah içim akil verin, benim bu evliliktr degerimin artmasi icin ne yapmam lazim, nerfe hata yapiyorum düsünmekten kafayi yicem artik