Diyen bir kocam var. Az önce yüzüme bakıp sanane video izliyorsam porn.o değil arkadaşlar kalçası büyük seksi giyimli kızları izliyor ve gözleri parlıyor yanımda yapıyor hemde. Sen bu evde nesin ki hiç bir şey diyor. Dedim kalçam büyük olsaydi böyle demezdin diyor izlerim iyi yapmışım milletin adamları 3 4 karı yapıyor el altından ben bakmışım çok mu? Gelelim benim hikayeme..
Ben ilk okula giderken ailem olmadığı için okulda öğretmen lojman tıkandığı zaman elime poşet takar annen baban yok nasıl olsa şikayet edersen birine seni döverim diye tehdit edip b.oklari temizletiyordu elimi sokup çıkarıyordum. Hiç arkadaşım yoktu ezik konumuna çok düştüm kimse benimle oynamazdi yada bir dalga konusu varsa o ben oluyordum. Dedemin verdiği harçlıklari kızlara veriyordum benimle oynasınlar diye. Bisiklet sürüyorlardi bisikletim yoktu arkasından koşuyordum çocukların belki bana sürdürürler diye. Hayatta hiç kimsesi olmayan ve sadece Allaha mahsus olan yanlızlikla imtihan edildim hep. Bugün mü? Bugünde yanlızim. Bazen burda çocukları bebekleri paylaşıyorum çünkü ben annesiz ve kimsesiz büyümüş bir insan olarak bana dünyayı verseler eminim ki hiç görmediğim annemin saçının telini satın alamaz o dünya. Okula gidiyordum kahvaltı etmeden önlüğümün arka fermuarı hep açık gidiyordum elim yetmediği için. Kitap kaplamak zorunluydu okuma yazma öğrenmeden kitap kaplamayi öğrendim. Hayattaki en değer verdiğim en sevdiğim insan dedemdi. Onuda kaybettim. O yatalakken dört dörtlük bakıp o öldükten sonra evlendim. Ben hep dedemi rüyamda görüyorum şu sıralar bana çok sarılıyor geçen gün rüyamda benden su istedi verdim otur yanıma dedi oturdum. Suyunu içti bana baktı gözleri dolu dolu ama bir üzüntü özlem değil bir mutluluk ve gururla. Sen burası için üzülme senin yerin orda çok güzel dedi. Bu cümleleri kimsem olmadığı için size ağlayarak yazıyorum 2 bebeğimle beni kabul edecek kimsem yok. O yüzden böyle saygısız vicdandan yoksun bir insana katlanıyorum. Evet onu çok seviyordum her gün en az 20 kez arıyorum ama ben onu bir eşten çok, benim gibi kimsesiz bir insana kimse olduğu için sevdim. Bugün ise bir anda nefret ettim çünkü ben söylediği hiç bir şeyi hakedecek bir insan değilim. Benden utanıyor ama görseniz benim ondan utanmam gerekiyor. Ben bugün narsist bir insanla evli olduğumu öğrendim. Eşimin bütün davranışları narsist bireyler gibi. Hep ben egosu var. Ben yaparım ben ederim en iyisi benim benden başka her şey yalan dolan utanmasa dünya benim için var olmuş diyecek. Ve ben bugün kendime bir yemin ettim kızımı öyle güçlü yetiştircem ki nerde olursa olsun alo anne beni al dese ölüm döşeğinde olsam yine gidicem. Çünkü ben kızımı insanlara köle olsun diye egolarını okşasin diye doğurmadim. Benim yaşadığım her acı beni güçlendirdi. Ergenliğime kadar yediğim dayaklarin haddi hesabı yoktu. Vücudum morarana kadar. O yüzden kızıma kızmak dışında bir el kaldirmişliğim yok. Elini neye uzatsa alicam benim gibi bisikletim olmadı demesin. Çünkü 1 kez çocuk olacak ve ben ona en güzel çocukluğu yaşatmak istiyorum. Öyle bir seveceğim ki hiç bir adamda sevgi dilenmesin. Dedem görse çok üzülürdü bana bunu çok iyi biliyorum. Çünkü dedem bana hiç kıyamazdı. Bazen gidip bağıra çağıra neredesin demek istiyorum senin kıyamadığına insanlar kiyiyor kalk arkamda dur demek istiyorum. Ama tek gördüğüm şey rüyalar. Bana çok şey müjdeledi. Kızıma hamile kaldığımda o elime verdi rüyamda. Oğluma hamile olduğumda da o verdi elime. Kendisi abdestli namazliydi cuma günü geldiği zaman sevgilisine gider gibi camiye süslenip giderdi. Ölürken felçli haliyle kıbleye doğru döndü zemzem suyunu içip elini kaldırdı güldü. Bana yerimin çok güzel olduğunu müjdeliyor. Rüyamda hep onunlayim bir yerde oturuyoruz bazen onun mezarının başında bile oturuyoruz. 1 sene baktım ona altını açtım sakal traşından tutun etek taşına kadar yaptım ölene kadar herkesi unuttu bir benim ismimi unutmadı. Öleceği gün bile beni sormuş evdekilere. Hayat çok acımasız 9yaşımda dedem hastalandigi zaman hep çocuk aklımla dua ederdim allahım dedem şimdi ölmesin 21 yaşımda ölsün diye tam 21 yaşımda öldü. Ve ben onun geride bıraktığı bu acımasız hayatın altında tek başıma mücadele ediyorum. İnsan değilim üzülme incinme hakkım yok. Çünkü yetim ve öksüz büyüdüm sanırım hayatımın her anında annemin ve babamın yokluğunu aricam. Çünkü bana her seferinde kimsesiz olduğumu hatırlatan bir eşim var. Ama bilmiyor ki arkamda bir Allah var.