ne desem bilemiyorum ki. anlatsam hiç kimse anlamayacak gibi. buraya içimi döküp gideceğim. herşey çok güzel gidiyordu 24. haftada ayın 24 de salı günü 2. doz tetanoz aşısı oldum ondan sonra hiç bi şekilde bebeğimin hareketlerini hissetmedim. ebeyle konuştum ertesi gün sağlık ocağına gittim baktılar dediler kalp atışı var. eve geldim ama hala hissetmiyorum randevu yok olduğum yerde özel yok. kontrol gününü bekledim. tam 1 hafta sonra salı günü yani dün gittim. Dr. hareketlerini hissediyor musun dedi yok dedim böyle böyle olmuş. dedi neye göre kalp atışı var demişler bu bebeğin kalbi durmuş nerdeyse bi hafta. dünyam başıma yıkıldı sanki orda başka Dr. de baktı aynı şeyi dedi kadın doğum hastanesine sevk ettiler. ben ağlıyorum eşim üzme kendini diyor. eve geldik hastne gitmek için. oturdum ağladım ağladım. eşim geldi sarıldı daha çok agladim. bilmiyorum bu acı nasıl ifade edilir ki nasıl unutulur nasıl.. kalktık geldik. kontroller ilaçlar fln derken en son ameliyata aldılar. sabah normal odaya çıktım. elimde olmayarak göz yaşlarım akiyor. isyan etmiyorum nasibi yokmuş. Allahın imtihanı. hastane de yaşadıklarım zaten ayrı bişey..Allahim hiç kimseye bu aciyi yaşatmasın. o yoğun bakımda beklerken annemi ve eşimi istedim yanımda sadece. annem başka şehirde yanım da bile olamıyor. ve ben eşimi gördükçe daha çok üzülüyor elimde olmayarak ağlıyorum.
Allah size sabır versin kuzum yaşamayan bilemez.cok üzüldüm böyle bı durumda nasıl teselli edilir ne denilir bilmiyorum hiç bı teselli içindeki acıyı dindirmez biliyorum ama rabbim sana sağlıklı bı bebek nasip eder insAllah
1,489,314 soru
24,342,310 cevap
346,103 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın