Bekarken benim eyvallahim yoktu, çok uğraştı benimle çok çaba harcadı ama çok da yanlış davrandı. Hep bırakıp gitmek istedim bir türlü izin vermedi hep geri devam ettik. Ama evlendik ben aile olduk diye artık i kuyruğu dik tutmayı bıraktım. Şimdi o bana karşı dik. Ve öyle ki beni çok fazla kırıyor ama umrunda bile değil. Kırdığı için ağlıyorum ona bile hırçın davranıyor ya da görmezden geliyor çok yoruldum artık