Kızçelerim lütfen önyargısız okuyunuz yazmak istemezdim lakin alıştım okuya okuya ve merak ediyorum benim gibi benzer duygular yaşadınızmı öncelikle pronlemli bi ailede büyüdüm ruh hastası bi babayla annemöe konuşamıyorum şimdi kardeşimlede 2 sene önce evlendim stresli oturmayn bir evlilikti sadece bugüne kadar sınava çalışmaya ne zmn niyet ets3m ya babam yada hayat şartlrı oldurmuyordu belkide ilk kez fırsatını bulup ders çalışmaya başladım sıfırdan lakin 9 haftalık hamileyim herşey güzeldi ama şuan yine zor olacak hiç bişe düzelmiycek derste çalışamıyorm yani bi isyandayım bbeeği kabullenemiyorum pskoloğa gidicem ben sadece atanmak ve kurtulmak istedim polikistik overdım doktor ilaçsız zor dedi ve pat 6 haftalıkken öğrendim canına nasıl kıyabilirim onun ne suçu varkii ben eskisi gibi olmak için bu kadar heycan ve hayatta olumsuzluklara karşı direnen mutlu olabilen insanlar gibi olmak istiyorum napıcam bilmiyorum bu sorumluluğa girmek nefesimi kesiyo hayatım bitmiş gibi hissediyorum kendime kızıyorım ama nafile yinede aynı duygular napmalıyım