Ay sinirlerim çok bozuldu ya. Eşimin dayısının kızı ve geliniyle karşılaştık pazarda dolaniyolardi arabaları bozulmuş tamircideymis arabaları. Gelin elinizde poşetlerle dolaşmayın bize çıkalım dedikm çıktık ilk defa gelişleri evime 1.5 yıl olcak nerdeyse. Evi gezmek istediler. Biz iki kişi olduğumuz için salon ve oturma odasıni yakmıyoruz. Kuzey cephe ve hiç ısınmıyor. Yatak odası mutfak banyo kolidoru yakıyoruz ve bize yetiyo zaten TV yatak odasında falan neyse yediler içtiler çay kahve yaptım. Memnun memnun gittiler. Gider gitmez kayınbabamı aramış dayısının oğlu eee M.(eşimin ismi)'larin evi çok sogukmus nasıl oturuyolar o evde yanına alsana. Neymiş keşke gitmeselermis evde durcaklarina dışarda dursalarmis usumezlermis. Ya ev o kadar soğuk değil 4 petek 60'da yakıyoruz. Bide havalar o kadar soğuk değildi. Ya sen bı erkek olarak ne demeye kayınbabamı ariyosun çok sinir oldum. Bu bildiğiniz arkasından konuşmak ya insanın. Babam zaten hiç hazetmez onlardan. Birinin açığını bulsakta laf soksak diye bakiyolar. Bilseydim hiç gelin çıkalım demezdim. Keşke de demeseydim ya. Ben çok yumuşak biriyim hayır diyemem. Ama cidden bu olay çok canımı sıktı. Arama nasıl mesafe koyabilirim. Zaten bı yerde görsem sadece merhabalasiriz ama o kadar kızgınım ki merhaba bile demek istemiyorum.