Çocuğu sakınmak kıskanmak değil benimki
Ben sezeryan doğum yapıp odaya geldiğimde oğlumu kaynanam kucağına almış bak kızım oğluna diyor iki metre öteden versene kucağıma emzireyim annem aldı zorla ver artık emzirsin bekletmeyelim dedi
Oğlum sadece bana gülerdi bebekken odaya geçer tek başına çocuğun kendine gülmesi için çabalar sonra gelir annesine gülüyor bana neden gülmüyor der
Oğlum uyurken sesi bile çıkmıyorken ben kapıya daha yakın otururken kalkıp oğlana bakıp geleyim der
Şimdi ikinciye hamileyim özellikle hastane odasına geldiğimde kimsenin kucağında görmek istemiyorum
Bütün erkek anneleri mi böyle neden benimle yarış halinde sev torunu çok sev ama babaannesi gibi sev torun gibi sev