Merhaba arkadaşlar Sabah 7:30 da uyandık 3 aylık oğlumla. Kahvaltı hazırladım. Eşim işe gitti. Oğlumla oynadım. Yorulunca uyudu. Mutfağı toparladım, yemek yaptım. Oğlum 12 de uyandı. Eşim 12:30 da geldi öğlen yemeği yedik. Eşim 1 de işe gitti. Oğlumun altına baktım. Emzirdim. Ama uyumadı. Şimdi beraber vakit geçiriyoruz.Hemen hemen hergün aynı şeyleri yapıyoruz. Hamileyken daha karnım büyümeden yanında çalıştığım veteriner hekim çocukla zor olur dedi çalışmama devam etmemi istemedi. 5 aylık hamileyken annemi de kaybettim. 32.haftada rapor aldım. Rapor bitince işsizlik maaşı alacağım şekilde çıkışım verildi. Şimdi evde oğlumu büyütüyorum. 12 yıl çalışmış biri olarak çok zorlandım. Hele annemin yokluğunun acısı çığ gibi içimde büyüyor ara ara annemi hatırlayıp çok özledim diye gün içinde ağlıyorum. Onun boşluğunu hiç bişey doldurmuyor.