Anlaşırım severim hatta aşırı bağlıyım. Üst sokagımdaydı emekli oldu taşındılar memlekete 2 ayı olmuştur hala alışamıyorum o sokaktan geçemiyorum bazen aklıma geliyo durup dururken ağlıyorum eşime diyorum annen olsa ajşam yemege giderdik diye:( hafta sonu gidecek vakit geçirecek bütün kapılarım kapandı sanki o gidince. Taşındıkları gün göç gitti onlar öğlen 2 de yola çıktı vedalaştık vende arkalarından akşam 9 otobüsüyle oğlumla giresuna gittim. Hiçkimsenin haberi yoktu herkes bizi orda görünce şok oldu görümceme süpriz oldu hastaydı moral olsun da dedim hemde taşınmaya yardım ederim dedm. 20 gün kaldık döndüm sonra. Offf yazarken bile ağladım şuan amaan niye anlattım ki şimdi :'(