Ben de asla 2.yi istemiyorum ama kızım adına da düşünüyorum ilerde ne der, ister mi kardeş diye. İnsanların laf etmesinden zaten çocuktan sonra nefret ettim. Çok sevdiğim kayinvalidemden çocuktan sonra soğudum, psikolojiklm alt üst oldu. Allah'ın gücüne gitmesin dertsiz başıma dert aldım dedim. Kızımı seviyorum tabii ki ama şunu anladım çocuk bakmak herkesin severek yapacağı bir iş değilmiş. Ben gerçekten dünyaya benim sebebimle geldi diye kızımın günahına girmeyim diye su an her şeyimi ona yonelltiyorum ama mutlu muyum, hayır. Anne mutsuz olduktan sonra o psikolojiyle yetişen çocuğun on tane kardeşi olsa ne fayda. Anne kendini uygun gormuyorsa gerçekten başkalarına halt yemek düşer. Gece bakacak olan onlar değil, derdini masrafını çekecek olan onlar değil. Anca bomboş üreme derdi. Çocuk bakmayı seven bir insan olsam kesinlikle 2. İsterdim ama ne evlilik sorumlulugu, ne çocuk sorumluluğu bana göre değil diyorum ben de.