İstanbula alışamadım olmuyor işte sevemiyorum gurbet zormus

Question

Ya içimde biraz sebepsiz bir sinir vardı sonra sessiz sessiz dışarıya bakıp ağlamaya başladım sonra eşim geldi noldu felan dedi sarılınca hıçkıra hıçkıra çocuk gibi bildiğin iç çeke çeke ağlamaya başladım .şimdide böyle hevessizim böyle nasıl diyebilirim ki ben aşırı enerjik hayat dolu biriyim aslında iki üç gündür böyleyim hani gezmek istemiyorum yada zevk aldığım şeyleri yapmak bile içimden gelmiyor gibi garip bir huzursuzluk var ve sebebini çözemiyorum hormonlardan mi neyden bilmiyorum 33+3 günlük hamileyim benim gibi olan var mı sizce nasıl geçer yürüyüşe cikiyorum ağlayınca felan rahatlıyorum ama bebeğime iyi gelmez ki bu kadar ağlamak normalde hamileliğim çok rahat ve güzel eğlenceli geçti ama insAllah geçer hayırlısıyla bana dua edin olur mu .Gurbetteyim bütün sevdiklerimden uzaktayım kalabalık aileden çıktım burda da öyle çevrem yok iki üç komşu var ama hepsi yaşça büyük kapıda selamün aleyküm aleyküm selam yani hep evdeyim yedi yirmidort bundan diye düşünüyorum ben bu İstanbul'a alışamadım sanırım aslında sebepsiz diyorum ama ufak ufak içime attiklarim belki de böyle yaptı umarım geçer 

Answer 1

Benim kocamda tutturmuş istanbula yerleşelim diye ben tutuyorum gelmem diye oda benim kızlar büyümüş kimseyede ihtiyacım yok ama bende yapamam 

Comments

Aman ha abla herşey iki katı bu şehirde sakin o hataya dusme insanları soğuk herkes ayrı telden çalıyor hiç gereği yok o kadar yer gezdim tamam gezilecek şehir kabul ama yok yaşanmaz

---

Bende biliyorum canm akrabalarımız var orda ablam oradaydı geldi abim geldi yapamadılar bende yapamam

Answer 2

Canım bende 32 haftalık hamileyken Bayburta taşındım kimsem yoktu bayburtta sen yine iyimissin istanbulda bayburt 'ta ne gezecek yer var ne sosyallesebilecegim bir yer vardı ailemin hepsi de ya konya da ya denizlide  sadece eşimle dışarda gezebiliyorum  kendimde çıkıyorum ama iki adımda bitiyor bayburt zaten seni çok iyi anlıyorum  gitmeden önce çok ağladım ana evimde kendi evime gidince de çok ağladım dönmeki istiyorum diye evim de 2 ay kalabildim hastane olarak biraz kısıtlı bayburt bebeğim doğduğunda rahatsızlıkları vardı ailem beni konya ya getirdi eşimde öğrenci o da depremden dolayı yanıma geldi uzaktan eğitim oldu ya okullar şimdi de kendi evimi çok özlüyorum insanın kendi düzeni gibi yokmuş diyorum neresi olursa olsun zamanla zamanla alışıyormuşsun farketmeden  

Comments

Yaa öyle isyan etmemek için dua ediyorum Allah'a eşim yanımda çok şükür diyorum sevdiklerim uzakta da olsalar iyi olduklarını biliyorum diyorum ama yok kendime kalbime engel olamıyorum olmuyor yaniRabbim nolur yardım et bana diyorum nolurrr

Answer 3

Bende oyleyldim ailemden uzaktim bieyere çıkamıyordum ev rutubetliydi yedinci kattı heryer bna uzaktı nefret etmiştim İstanbuldan labiretn gbi sokakları var insanları burnu havada hep dua ettim taşındım ailemin yanindauim hep beraberiz  hergun çocuğumu ciksryorim geziyorim tozuyorum valla İstanbul gerçekten çevren akraban neblimm calişmiyorsan çok ama çok skıcı nefret ediyorum ben hic özlemedim orayı 

Comments

Aynen öyle herşey çok pahalı zaten insanları desen ukala sen cagirmazsan kapını çalan yok iki görseler aa canım sıkılma bize gel diyorlar ulan arayıp davet etmezsen ben nasıl geleyim sanki yıllardır samimiyetim var gibi bide bunu diyorlar çıldırıyorum çalışıyor lar hep yorgunlar umurlarinda değilim hep ben çabalardan anca iki sohbet oluyor ve ben bu durumdan ziyadesiyle yorulfum