İlk defa bugün anlattı kızlar çok üzüldüm. 29 yaşındalar öğretmenlik okuyorlar aynı sınıftalar. bir an o yönde konuşmak istemiş bizimkide olur gibi demiş ve yaşlarıda biraz olunca hemen o yönde ailesi de istedi durumları da iyi olunca bir anda 1 ay için tanışma isteme nişan oldu. Bu süre içinde arkadaş olarak az çok tanısalarda, bir sevgili gibi hissetmediğini giderek soğuduğunu bikaç hareketinin çocukça geldiğini bir ortama girince kendini onun yanında kız gibi hissetmediğini yaşından daha çocukça olduğunu hemen neden bu aşamaya bu kadar hızlı gelindiğini sorguluyor ama geri dönerse annemlerin üzüleceğini doğal olarak o tarafda üzülücek çünkü oğlan seviyo herşey istediğin gibi olsun diyen biri. Öte yandan evi mobilyaları almaya başladılar. Anlattığına göre içinden sarılmak bile istemediğini söylüyor kızlar çok zor Bi durum. Daha önce sevdiği oldu tabi ama kısmet olmadı annemin istemediği oldu falan ama bu başka bir şey sonuçta nişanlı sevmeye çalışıyorum diyo nasıl olacak. Evi hemen hemen tamam 2 ay sonra düğünü var tarih alındı. Eğer geri dönersem annemle aynı evin içinde nasıl olacak diye düşünüyor annem biraz dert eden moral bozan bir kadın bide bir anne babanın isteyeceği herşeye sahip memur ama yine de okuyor evi arabası var aile olarak iyiler bütün eşyaları aldılar. Ama burda önemli olan bir parça sevgi çünkü gülmesine bile sinir oluyor