38+3 Haftalık hamileyim hanımlar gebeligim zorlu gecti . Eşim sagolsun destek oldu ama kizkardesim kötü şeyler yaşattı bana yalan söyledi arkamdan konuştu el olsa insan aman diyip geçebiliyor ama.kendi kanından birinin böyle yapmasını kaldıramıyor insan. Ekstra hep havalar sıcak oldu yaşadığım şehirde tek başıma kaldım hamileligim boyunca burada kimsem yok ailem uzakta eşim malum işe gitmek zorunda son zamanlarda agırlastim da yatağa bağımlı gibi oldum tüm gün tek başıma evdeyim ve aklıma saçma sapan şeyler geliyor bian hersey normal bian neden yaşıyorum ki yaşamak için yaşıyorum şuan ne anlamı var şu yaşadığım hayatın gibi düşünceler geliyor bebeğim aklıma geliyor o gelince yalnızlık gider acıların diner diyorum ama bi yandan da bu kötü düşüncelerden kurtulamıyorum acaba Depresyon falan mı geciyorum ben