Şükür bu gün sakiniz. Bizde de 2 yaş sendromu var. Gündüz uykularını 1 aydır bıraktık. Ayda 1 defa anca gündüz uyuyorsa uyuyor. Onun haricinde sabah 8.30 akşam 9 bir o yana bir bu yana. Sürekli dışarıdayız. Enerjiyi atsın diye parka iniyoruz. Bu saatlerde hep güneş o yüzden evdeyiz. Evde de sürekli suda oturuyoruz. Dün cinnetten cinnete giriyordum evde. Dışarıda sakinliğimi korumaya çalışıyorum ama evin içinde zor oluyor. Sürekli kendime yükleniyorum. Sürekli kendimi telkin etmeye çalışıyorum. Sakin ol bu zamanlarda geçicek edecek. Sabah uyandırırken cinnetin tavan olduğu zamanlar oluyor. O da üzerime zıplayarak ya da kafama basarak kaldırıyor. Güne sinirli uyanıyorum. Yapma diyorum yapıyor, etme diyorum yine kendi bildiğini ediyor. Gün boyu tek başımayım. Eşim öğlen 12de çıkıyor gece 12.30ta geliyor. Akşamları evde olsa parka gönderiyorum ama genelde geç geliyor. Bu sefer akşama pilim bitiyor. Eşim geliyor az da onunla ilgileniyorum. Sonra 2 3 gibi anca yatağa geçiyorum.