1 hafta evde durdum. O da dikişlerimden oturamıyordum. 1 hafta içinde dikişlerim iyileşti rahat hareket etmeye başladım. Sonra gezdim hep. Anneme, bekarken ki mahallede arkadaşlara filan. Şu zihniyeti anlamıyorum ya. 40 gün evde ne yapılır ki. Arkadaşım geçen hafta doğum yaptı. Kayınvalidesi kalıyordu yanında onlarda tartışmış kayınvalidesi 5. Günü kızı yüz üstü bırakıp gitmiş. Sabah beni aradı ağlıyor. Bebek susmuyor sürekli ağlıyor gelip bakabilir misin? Nesi var anlamıyorum diye. Gittim bebekle ilgilendik birlikte, evini topladım, bulaşıklarını hallettim. Sen uzan al bebeğini de kucağına keyfine bak dedim. Sakinleşti biraz. Eşi de evden çıkma diye tembihlemiş. Gün içinde bana gel kafan dağılır filan diye söyledim. Ama her gün ağlıyor sıkılmış. Eşi izin almış dışarı çıkmasın diye evde duruyormuş, izin vermiyormuş. Çıkacağı asansörle aşağı inecek 10 adın sonra yine asansöre binip yukarı çıkıcak.