Eşinizin ailesi sizsiniz.
Eşin anne babasıyla aynı evde yaşamış biri olarak söylüyorum, huzurunuz varsa da gider. Dünyanın en iyi insanları olsalar bile.
Kendi evimdeyken dilediğim gibi tuvalete gidebilirim, abdest alabilirim, banyo yapabilirim. İstediğim şeyi giyebilir, evde dolaşabilirim. Canım bir şey isterse alır, yerim. İstersem temizlik yapar, istersem yatarım. Bebeğimle istediğim gibi oynarım, çıplak bırakıp rahat etmesini sağlayabilirim. Bunlar çok ufak şeyler gibi geliyor ama değil. Sabah namazının abdestiyle akşamı kıldığım sayısız günler bilirim. Utançtan kir pas içinde de olsam banyoya giremezdim mesela, mutfağa girip her şeyi yeme özgürlüğü de verseler sanki ben ücretini temizlik yapmakmış gibi etrafı temizleyip ödemeden yiyemezdim.
Çamaşır yıkamak bile öyle külfetti ki, artık kendi kıyafetlerimi beyaz renkli diye ayırmıyordum, direkt atıyordum. Kaynanam kendi aksini iddia etse de her şeyimi görmek, bilmek isteyen biriydi. O yüzden hep biraz kısa programda atıp ona çaktırmadan kendim toplardım.
Ben tüm bu süreçlerde hamileydim bir de, ağzı bana otur dinlen derken tavırları bu nasıl gelin der gibiydi. Yemek getirdim bahanesiyle küçücük odamıza girer her şeyimizi merak ederdi, sanki onun bilmediği bir şey yaparsak yakalamak ister gibiydi. Telefonu elime alamaz, sesli konuşamazdım. Kendisi hep türkçe bilmesine rağmen ben dinlesem bile anlamayayım diye kürtçe konuşurdu. Halbuki bilmiyor ki ben arkadaşlarım vasıtasıyla birkaç kelime biliyorum. Akrabalarla beni ve eşimi, yeni evlenen çifti çekiştiriyordu.
Ağrım olsa ve yatmak istesem, yatamazdım. Oturmak istesem, oturamazdım. Ansızın erken doğum yaptım, onda bile her şeyi kendi istediği gibi yaptı, yaptırdı. Lohusayken bile beni yataktan tuvalete bile çıkarmazdı, ter atıp hemen ayaklanayım isterdi ama ben üstümde 3 kat yorganla bayılacak gibi olurdum. Pansuman yapmam lazım diye açıklama yapmadan yataktan kalkmama müsade etmezdi. Ben o kadar dikişe, ağrıya ve bebeğime rağmen 1 ayda sıfırdan ev kurdum ki kendi düzenime geçeyim diye.
Bana destek yerine köstek oldular, ben ısrar ettim. 1 senede kuramazsın dediler, oğlumun kırkı çıkınca ben kendi evime geçtim. Eşyaların neredeyse hiçbiri gelmemiş olsa bile yatak odası bize yeter diye hemen kaçtık.
Yoksa dışarıdan bakanlar için hamile gelinin elini sıcak sudan soğuk suya sokmayan, doğumdan sonra lohusayken bebekler gibi bakan, her olayla ilgilenen, her müşkülü çözen bir kaynana gibi görünüyor. Kadın, ben anneme gidiyorum diye gecenin 3ünde her yeri arayıp kaos çıkartan biri halbuki, neymiş evlenen gelin, evlendiği aileye aitmiş. Kimse bunları bilmez mesela.
O yüzden tez elden HUZURU BULACAĞIN KENDİ EVİNE GEÇMELİSİN.