Eşim yurt dışı görevine gitti 5 aydır orda son 1 ayı kaldı. Gittiği ülke de yabancı askerler de var ee haliyle kadın askerler falan da var. Ben ilk gittiğinde kafamda kurup sürekli sorular sordum. Yabancı kadınları duyunca yattıkları yerleri ortak alanlarını hep merak ettim. Eşime peki bizden de memur yada asker kadın var mı demiştim taa 5 ay önce. Yok dedi. Hep yok dedi. Konuşurken falan gözümün içine baka baka yeminler etti. Dün neden bilmiyorum otururken biranda aklıma yine böyle birşey sormak geldi. Bi afalladı yoo ne alaka falan demeye başladı. Kadınlar hisseder, doğruyu söylemesi için aradım nasıl yeminler ediyor telefonda. Sonra baktı ben fark ettim birşeyleri, bana uzunca mesaj atmış çalışan memur kadınlar da varmış falan.. mesele kadın değil, tabiki olacak her iş de var beni üzen şey aramızdaki güveni sarsması, yalan söylemesi, yalan yere sürekli yemin etmesi. Ya biz uzak ilişki yaşıyoruz biz 4 yıldır ayrıyız birbirimize ağzımızdan çıkanlardan başka inanacak seçeneğimiz yok ki… Her akşam çalıştığı yerde oturuyordu arkadaşlarıyla ben haliyle artık yalanı öğrendikten sonra kurmaya başladım kendimi. Kim kim oturuyorlardı daha neyde yalan söyledi diye. Çok üzgünüm.. dünden beri mutsuzum, ağlıyorum, güvenimi sarstı sorun sadece bu bana doğruyu söylemiş olsaydı ben napabilirdim ki zaten eşek gibi kabullenecektim. Ama bana hep yalan söylemiş..