Bak işte düğüm hemen çözümlendi. Ailenin ona davrandığı gibi seninde ona davranmanı istiyor. Red almaya tahammülü yok, hemen ağlamaya başlıyor.
Sendrom olayına gelirsek, her fırsatta sevgi cümleleri kurulunca, her durumda her anda çocuğuna sarılınca bazı tepkileri daha hafif veriyorlar. Diyeceksin ki sarılıyorum, seviyorum. Elbette ki sarılıp seviyoruz. Geceleri aniden ağlamaya başlayan çocuklar ya bir böcek, ya bir yüksek ses, ya bir kötü bakış, belki de masal kitabında gördüğü bir karıncadan etkilenip korkmuş tedirgin olmuştur. Yani her yaşta farklılık gösteren sendromlar aslında her yaşta gelişen algıların farklı tepkileri.
Velhasıl kelam:) Annenlerden yüz buluyo ufaklık, eve dönünce halledersin. Takma, keyfini çıkar.