Ben ailemle birlikte tüm akrabalarimdan ayrı bir şehirde büyüdüm. Yani herkes bize uzaktı ve senede en fazla 2-3 kere görüşüyorduk. Eşimde sürekli yok halama gidelim, yok dayıma gidelim, yok her hafta annemlere gidelim kafası olunca bu bana çok bunaltıcı gelmişti. Allah'tan gitme sıklığımız azaldı zamanla çünkü ben dile getirdim durumu. Çocuk meselesini hiç söylemiyorum bile. Beni ilk 2 sene fena tüketti