Kendinizi bu düşüncelerden dolayı kötü hissetmeyin. Çok normal şu an hayatınız değişti ve adaptasyon sürecindesiniz. Herkesin başından geçiyor bu durumlar. Uykusuzluk,kendine bakamama,kendini yetersiz ve yorgun hissetme,eşinizle yeterli vakit geçirememe vs şu an çok normal bu düşünceler. Banyo yapmak, tuvalete gitmek,yemek yemek bile koşa koşa aceleyle oluyor hatta bazen uzun süreler kendi ihtiyacınızı karşılayamıyorsunuz. Bu süreçte eşinizden, yakınlarınızdan destek alın. Bebeği emzirdiniz diyelim gazını eşiniz alsın, başında o beklesin ya da başka kim varsa siz o sıra kendinizle ilgilenin. Şu an daha çok yeni ve zamanla alışacaksınız birbirinize. Zamanla kendinize ayıracağınız vakit artacak. Şu an çok sık uyanacak bebek hep ilgi bekleyecek hep emmek isteyecek ve yalnız bırakamayacaksınız. Ama bu günler o kadar hızlı geçiyor ki. 3.aydan sonra daha fazla uyuyacak ve o sırada kendinize daha çok vakit bulacaksınız eşinize zaman ayırabileceksiniz. Hele hele 6.aydan sonra geceleri falan uzun uyuyacak siz de daha çok deliksiz uyuyacaksınız. Şu an dişinizi sıkma zamanı. Ben de bazen emzirip emzirip sallıyordum ama yok saatlerce uyumadığı bas bas ağladığı oluyordu evde tekim kendi kendime ağlıyordum neden uyumuyor diye. Sonra beşiğe koyup 5 dk sakinleşmeye gidiyordum. Evet bir canlıya bakmak, bütün sorumluluğunu almak,sürekli her şeyiyle ilgilenmek zor şeyler. Ama dediğim gibi alışacaksınız ve zamanla daha da güzel olacak her şey. Eski fotoğraflara bakınca duygulanacaksınız falan. Bu günlerin tadını çıkarın biraz da güzel tarafından bakın. Sürekli ufacık bir bebek olarak kalmayacak yavrunuz. O kadar çabuk büyüyorlar ki siz bile inanamayacaksınız. Lohusalık süreci aynı zamanda duygular yüksek oluyor. Ben de agresif ve duygusaldım kah bağırıp kah ağlıyordum ama geçici bir süreç. Hamilelikteki hormonlar eski haline dönüyor 9 ay hamileydiniz şu an hepsi değişiyor çok normal hissettikleriniz. Herkes hemen pat diye anneliğe alışamaz ve bu da sizi kötü bir anne yapmaz. Şu an herkesten destek alın size yardımcı olsunlar her işte siz iş yapmayın.
Lohusa depresyonuna girmiş olabilirsin bence yargılamak kimsenin işi değil herkes başında olanı yazıyo esinle beraber bakın bebişine bide simdi evde sen eşin bebiş dışında kimse varsa ondan dolayı da uzak kalmış gibi hisseder bilirsin canım inşallah geçici bi durumdur
Allah yardımcın olsun canım seni az çok anliorm çünkü bende öle dusunuorm zaman zaman geliyor vesveseler daha doğurmadım ama nasıl olucak diye düşünüyorum doğurunca bazen
Yazik ama minicik o annesi sana muhtac hem o degil siz istediniz onun gelmesini uc kisilik yasa nolur ki onlada paylasin guzel anlarinizi siz sarmas dolas yatarken ciyak ciyak aglayiversin gule oynaha kalkip bakin tam dizi izlicekken emme saati gelsin on dakikani ona ayiriver nolur ki tatli guzel seyler bak bi meleginin yuzune kimi var senden babasndan baska? Kotu bisey degil uc kisi olmak
Cnm benim yanlış anlama ama bence psikiyatri destek alman senin için iyi olcak ve sütün olduğu sürece bebeğini emzirmeye çalış bu bebek ve anne arasındaki bağı güçlendiriyor onu kucağına al yatağına al yanına uzan kokusunu içine çekmeye çalış nefes alış verişlerini dinle eminim bu düşüncelerden kurtulup bebeğine baglanicaksin eşini çok seviyorsun ve ikinizin meyvesi ne güzel bu açıdan bak. Benim ilk hamileliğim henüz 5 aylik hamileyim şimdiden kucağıma alacağım günü bekliyorum onu uyurken izlemek nefesini dinlemek istiyorum.
Lohusa depresyonu yaşıyorsun canım minicik sana muhtaç senden başka kimseyi yok annesi onun destek alman lazım psikolojik olarak
Seni cok iyi anliyorum. Bir bucuk ay once dogum yaptim. Lohusalik psikolojisi cok farkli. Bende bebegi once benimseyemedim. Sanki kardesimmis yada baskasininmis da ben öylesine bakiyomusum gibi hissediyodum. Bebegim bir haftalikken bi akrabaya misafirliğe gittik. O zaman kendime guvenim geldi. Bebeğimin herseyiyle ilgilendim. Üstünü suslu puslu giydirdim. O zaman benimsedim oglumu. Sanada tavsiyem eve tıkılı kalma. Al bebegini kendini rahat hissedeceğin bi eve misafirliğe git.
Canım dert etme işte buna lohusa psikolojisi diyolar ,bunalıma girmen çok normal ,bi süre böyle düşünebilirsin ama zamanla geçicek merak etme sen,bi çok insan bu sıkıntıyı yaşıyor dert etme üzme kneidni eleştirilcek bişey yok ..
Aynı benim yaşadıklarımı yazmışsın cnm lohusa depresyonu heralde inan bana zamanla düzeliyor cnm en fazla bir kaç gün daha sürer sonra geçer adım gibi eminim çünkü bende aynı senin gibi olmuştum
Canim benim bunlari hiseetmen cok normal hayatimiza yeni bi can katiliyor ve herseyiyle sana muhtac ilgine sevgine sefkatine yardimina bende senin gibi düşünüyorum eşim hep kizimla ilgileniyor diye şikayet ediyorum onuda daraltiyorum farkindayim ama kizimin kokusunu icime cekince tatli şebek bide gülücuk atiyor unutuyorum herşeyi iyiki var diyorum 3 kiz annesiyim hala kendimj cocuk gibi hisediyorum ara ara annelik kolay degil dimi sabir lazim.hayirli aksamlar dilerim iyiki yavrularimiz var
Canım lohusa depresyonu geçiyorsun bebekle pek yanlız kalma dışarı çık dolaş hava al bebeğine eşinle duş aldır esine yaşadığın piskolojiyi anlat İnan hayat bebekle daha güzel o senle eşinin cani bı doktora görün istersen
Bi piskoloğa görün bence
Lütfen bir an önce bir destek al... Al diyorum çünkü ileride çok üzüleceksin... En güzel zamanlar .. Şuan ne kadar şanslı olduğunu fark edebilen için sağlıklı düşünebilmen gerekiyor.... Bedenimiz hastalandığı gibi ruhunuzda hastalanabilir... Bu oldukça normal... Hepimiz yaşayabiliriz... Dediğim gibi bir uzmana gitmelisin... Devlet hastanelerinin psikiyatr polikinlik leri ne ya da Akıl ruh sağlığı hastanelerine gitmelisin ... Allah şifa versin. Bebeğini koklayıp öp yerime
Lohusalik depresyonu bnde oleydim esime bakinca kafasi kocaman gliyodu yanaklari cok sert geliyodu bn 1 hafta hastanede kldim cocuk uyuynca esime yillardir gormuyo gibi sariliyodum zmnla geciyo cnm o bnm 15 gun surdu eve geldikten 5 gun sonra duzldim sndeduzelirsin
Tek yapman gereken bebeğinle daha fazla vakit geçirmen onu emzirmen Allah yardımcın olsun canım inşaallah bebeğine alışırsın. Bende ilk hafta öyle şeyler düşünğyordum sonra bebeğime bakınca söylediklerimden utqnıp pişman oluyodum inanki onun koynunda büyüdüğünü gördükçe daha çok bağlanırsın seversin onu düşünsene artık 3 kişilik kocaman bi ailesiniz bu harika bişey :))
Ben dogum yapmadim daha bilmiyorum anneliqin nasl olduqunu ama bazen kndi kndime diorum ya bebeqi sewmezsem ya kanim kaynamazda iste ya alisamazsam tam bole dusunmeye baslayinca aklima bebeqime bisey olursa kndimi nasl hissederim?? O bnm hayallerimin bas rolu olduqu aklima geliyor iki dusuncemi kndimce teraziye koyuyorum we bebeqimi kucaqima bian once almak istedqimi hatrliyorum :) bnce olumsz seyleri dusunme olumlu taraflarini dusun bebeqin uyurken izle belki sana weya esine benziyordur...
Yorumlarinizi tek tek okudum allah razi olsun sizden. Bi an önce alışmayı cok istiyorum boyle seyler dusunmek vicdanımı rahatsiz ediyor. Ama sanki bu bebek esimle benim arama girmis biri gibi esim sanki eskisi kadar ilgilenmicek. Ben eşimi ihmal ederim diye korkarken aksine ona aşırı derecede baglandim daha simdiden eski günlerimizi özlüyorum. Çünkü simdi ozgurlugum kısıtlandı hicbir sey eskisi gibi olmicak ve ben bunu bi türlü kabul edemiyorum kalbim sıkışıyor resmen. Kimseyi gormek konuşmak istemiyorum sadece uyumak istiyorum. Insallah bi an once gecer bu durum. Çünkü ortads bi bebek var ve ben ona alışmak zorundayim.
Bu anlattigin lohusalik depresyonu ne yazık ki çok isteyerek gebe kalıp doğum yapan bi anne dahi bu depresyona girebilir bu çok ciddi bir durum mutlaka uzman yardımı desteği almalisin kendi kendine asabilecegin ya da bizim yardım edebileceğimiz bir durum değil ne yazık ki
Canim sen depresyon halindesin suan kafana cok takmışsın. Bu durum lohosaliginda daha da artar. Bir an önce psikiyatriste gitmelisin
Psikolojin bozulmuş canım senin.lohusa depresyonu geçiriyorsun ilerlemeden lütfen psikiyatriye git
1,490,474 soru
24,359,064 cevap
346,933 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın