Doğum yapmayı sana dünyanın en güzel duygusu olarak anlatabilirim sanırım.. korku da bu sürecin en normal parçası merak etme, hepimiz korktuk.. sancı kısmında yanında kimin duracağını iyi seç canım, senden daha soğukkanlı olabilecek birisi olsun.. dayanılmayacak bir acı değilmiş, o esnada çok ağrın varmış gibi geliyor tabi ki ama, ben hep çok daha büyük bi acı bekledim asıl sancılar daha başlamadı herhalde diye, en güzeli sancının aralıklı olması, arada nefes alacak boşluk kalıyor sana.. doğumun en güzel yani da bebeğin çıktıktan sonraki rahatlama.. tabi sancı falan kalmıyor, işte dikişler felan atıldı, bebeğin eşi çıktı falan derken yarı uyuyordum resmen o kısımda ben.. hadi seni giydirelim, odana götürcez diyorlar, ben azıcık dinleneyim burda diyorum öyle bi rahatlama..
En önemli tavsiye, bizim insanımız maalesef acıyı abartmayı seçer, korkunç doğum hikayeleri anlatanları dinleme.. her doğum kendine özgüdür her şeyden önce..
Sormak istediğin başla bişey varsa her zaman sorabilirsin..