Bazen biz kadınlar gerçekten bencil olabiliyoruz.. çok zor bir hamilelik geçirdim haliyle isim konusunda kendimi hep bı adım önde gördüm benim istediğim olsun istedim.. eşim de arada diyordu işte babamın ismi olsun falan diye ben de aileden isim koyulmasina çok karsiydim.. başta Aybars Yağız istedim ben ikisi de benim seçtiğim isimlerdi hatta öyle benimsemisim ki rüyamda bebeğimi gördüm Aybars Yağız koymuştuk falan neyse geçen yine isim konusu açıldı zaten cevremdekiker Aybars ne onu düzgün diyemezler sıkıntı olur Yağız koyun falan Aybarsin anlamı da çok güzel hem de öz Türkçe bir isim.. işte neyse eşimle konuşuyoruz dedim Aybars Yağız olacak dimi falan baktım eşim yine ısınamadı falan Ömer babasının ismi bu arada işte Ömer Yağız olsun dedi ben de yine çıkıştım hani ailede olmayan bibisim olsun falan hatta ağladım niye bu kadar abarttım bilmiyorum kapattık telefonu bu arada eşim baska şehirde ben aileme geldim zor geçtiği için neyse işte kapatınca birden içine bı şey oldu bencillik yaptığımı düşündüm ve birden Ömer Yağız ismi bana o kadar güzel geldi ki içime bı ferahlık geldi bı şeyler yerine oturdu gibi tamam oldu gibi sonra eşime mesaj attım özür diledim çok duygusal bir an yaşadım tarif edilmez.. Bizim oğlumuz Ömer Yağız olmalı dedim senden ve benden bir isim olmalı eş olmak böyle bir şey.. Herkesin bir isim hayali vardır demek ki eşimin hayali babasının ismini koymakmis benim de hayalim olan ismi koydum çok güzel oldu.. Şimdi şunu diyeceğim kızlar.. Çocuk içimizde büyüyor sıkıntıyı çekiyoruz isim hakkını sadece kendimizde görüyoruz çok yanlış bir şey ve inanın Aybars Yağız koysaydik icim huzursuz olacaktı ve sebebini bilmeyecektim ama Ömer Yağız dedik ya ha işte bı anda içime bı ferahlık geldi.. ben Ömer ismini Yağızla bile söylememiştim o ana kadar çünkü istemiyordum söyleyince yahu neden eşimi kirmisim ki ben diye oturup ağladım.. Bazilariniza gereksiz saçma gelecek ama paylaşmak istedim.. Eş olmak bir olmak orta yollu olmak nasıl hissettiriyor anlatmak istedim..