10 aylık evliyim.Severek kaçtım onu o kadar çok seviyordum ki ev üstüne girmeyi kabul ettim.Kaynanam beni istemedi ondan sevmez beni ve bana hakaret eder eşim haklı olduğumu bilse bile beni destekler gibi yapıp annesini tutar ben onu sevdigimden sessiz kaldım hep.Sonra sıradan eşler gibi basit konulara tartışsak gururumu ve onurumu kıracak şeyler söyledi bırakmadıda gideyim sorduğumda neden dedigimde sinirlenince kendime hakım olamıyorum dedigimi bilmiyorum dedi. 7 aylık hamileyken gebelik zehirlenmesinden dolayı hastanede yatarken tartıştık nerdeyse ölüyordum .Acil doguma aldılar ve bebeğim 23 gündür kuvezde. Doğumdan sonra annesi ziyarette geldi ben kendi kızım doğum yaptı ben gitmedim midem bulanır yapamam dedi ve bebeğe nede bana bir parça birşey getirmedi 5 dakika durdu durmadı gitti ondan sonra ne aradı ne sordu .Bende hastaneden sonra anneme gittim hem bebeğe yakın olmak bide mecburi bakanım yok ve köyde telefon çekmiyor ayrıca köyden hastane arası 1 buçuk saat süt bozulur diye. Eşim başladı annem seni özledi gel köye diye biliyordum amacı kaynanamın iş için çagırdıgını öylede oldu.bende uygun bir dille gelemeyeceğimi bebeğin ne olacağını söyledim .Ondan sonra başladı tartışma annemlere geliyor barışıyoruz .Köye gidiyor tartışıyoruz böyle 1 hafta sürdü bu tartışmada hakaret etti sustum dün öyle birşey dedi ki çok kırıldım ve son damlayı taşırdı .Dedi ki gel demedim sana ben seni karım namusum olarak görseydim zaten sen şu an burada olurdun burada olmadığına göre .. dedi.Bende boşalım dedim tamam dedi ve akşam abıyıyle geldi abisini kıramadım barıştık ve akşam eve geldim. Yatarken yatağa girmeyi çekindim sanki yedi yabancı birinin yatağına giriyorum gibi hissettim ve uyuyamadım gece.acaba neden?