Kızlar eşim nişanlıyken böyle değildi. Çok değişti. Nişanlıyken canın nr zaman isterse annene gidersin onu yaparsın bunu yaparsın ben bir şeye karışmam diyodu. Şimdi resmen eve hapsetti. Bunaldım artık. Kavga etmeden 3 gün durabiliyoruz. 4. Gün mutlaka ama mutlaka kavga ediyoruz hem de çok kötü. Kendisi işe gider ordan gelir dağ bayır gezmeye gider mantar toplayayım bilmem ne diye. Biz bebeğimle hep evde. Bi anneme gideyim diyorum ne işin var diyo. Ama anası her gün sabah akşam bizde. Geçen gün kavga da senle evlendiğim güne tüküreyim zerre değerin yok gözümde diye bağırıp çığırdım. Sende değerim yoksa seninde ben de yok dedi. Halı örtüsü almıştım. Sadece tv ünitesinin altını geçiremedim. Yardım et dedim düzgün geçiremedi. Sövmeye başladı halı örtüsünü de bilmem nesininde diye anasının yanında. Ben de açtım ağzımı bağırdıö. Bana sesini yükseltme diyo. Kes be sesini dedim. Çıktım gittim odadan. Hep böyle artık. Ablamı görmedim bayadır annemgile gelecekms ben de gideyim diyorum hayır dşyo. Ama kendi ablasıgil oldu mu gece 1de işten çıkınca bile gidiyoeuz yarım saatlik yola. Ve kalıyoruz orda. 10 dk çocuğa bakıver diyorum. Ben de durmaz kendin bak diyo. Çocukla doğru düzgün ilgilenmiyor bile. Ama hayvanlarımız var. Onların yanından gelme desen gelmicek. Napcam ben ya. Çok sıkıldım artık çooookkkk.