Hep kaynana sorunlarıni okuyoruz kızlar. Şimdi sorum sizlere siz 9 ay taşıyorsunuz, büyük bir acıyla çileyle dünyaya getiriyorsunuz yetmezmiş gibi sabahlara kadar uykusuz kalıyoruz. Doyurmasi altını açması her şeyi bize ait. Bir meleği dünyaya getirip yetiştiriyoruz. Büyüyor düğün masraflarını karşılıyoruz evini dayayıp döşüyoruz. Ama düşünün ki oğlunuzu torununuzu görmek istediğinizde gelininiz çok gidiyorsunuz diye rahatsız oluyor. Yada torununuzu annem diye sevince sinir oluyor. Ben öyle gelini vallaha kapının önüne koyarım net. Ben çok zor büyüttüyorum günlük 3 saat uyuyorum ve tüm gün ayaktayım. Çocuklarım için. Elin kızı gelip benim yetiştirdiğim evladı benden koparamaz. Yada benim biriktirdiğim parayla aldığım eşyayı kullanırken o eve beni almamazlik yapamaz. Tabikide istisna olabilir. Örneğin durup dururken kıza laf ederim eyvallah haklıdır oğlum o zaman onu tutsun. Yada evine gider her şeyine karışıyorsam yine eyvallah haklıdır. Ama torunuma annem demişsem ne olmuş bazen çok abatiriyorlar. BABAANNE Adı üstünde anne yine geçiyor o kelimede. Babasının annesi. Böyle cümlere yerinizde olsam takılmam seviyorlarsa ne mutlu size. Bırakın annem desin kuzum desin. Eğer torununa karşı çok pimpirikliyse ne mutlu yine size. Bunlar güzel şeyler. Böyle iyi kaynanam olsun yeminle el üstünde tutarım.