Yaşlarının yakın olması taraftarıyım. Evet zorlukları var ama çok çok da güzel ikisini görmek. Devir bizim devrimi değil sal çocukları akşama kadar oynasınlar, güvenemeyiz kimseye. Çocuklar artık evde büyüyor bir de virüs olunca misafir olayları da bitti. Çevremde kimin 3 yaş ve üstü çocuğu varsa evde sıkıntıdan patlıyor. Şımarıklığı vuruyor artık. Yaş aralıkları yakın demek, hayata hep yakın bir arkadaşınla başlamak demek bana göre. Kendi ailemden örnek verecek olursam, 3 kardeş ve 2şer yaş var aramızda. Hiç bir ortamda yalnız hissetmedim kendimi, evde de sıkılmadım hiç. Düğünüm olacakken kardeşlerim elim ayağımdı benim. Velhasıl bu hayata en candan arkadaşlarla başladım, oyun oynadık yattık kalktık derken hala yanımdalar çok şükür. Yaş farkı çok olunca, ilgilenilen şeyler hep farklı oluyor bence. Oyuncaklar ile farkediyor. Biri çocukken biri bebek, biri ergenken biri çocuk, biri yetişkinken biri ergen oluyor. Paylaşım azalıyor kanımca.
Tabi herkesin kendi kararı, ben böyle düşünüyorum. Rabbim de nasip etti elhamdülillah. 16 ay arayla 2 çocuğum var. Bu yaz birlikte oynamaya başlarlar tahminimce :) artı olarak, büyük olan 16 aylıkken kardeş geldi. Hiç kıskançlık nedir bilmedi. Bi nevi gözünü açtı kardeş vardı :)