Bilen bilir dogumuma 15 gün kaldı evde tek kalmiyim diye kaynanama geldik doğuma kadar burdayım annemde buraya yakın dolmuşla 5 dakika kaynanam dedi gel bize otur kızın evlendi evleneli ne onun evine gittin ne bize geldin dedi bende dün aradım bana diyor pazartesi bana gel bende dedim ben tuvalete zor yürüyorum zaten hep ben geldim bugüne kadar sen 1 sene oldu kapımızı açmadın bak dogurcam ölüm var kalım var gel bi gör madem beni çok düşünüyorsun dedim ben gelmem sevmiyom o insanları falan pis oralar bilmem ne sanki kendi Paris'ten geldide neyse bi iki söyledik yok gelmiyo bende dedim benim zor günümde yanımda olmayan iyi günümde hiç gelmesin anca ariyo emir veriyo kaynanama sancısı gelirse götürün yok şöyle boyle sanki akıl edemiyoruz biz kendi evimdeyken apartmandakiler kız senin annen yokmu hiç gelmiyo sana diyolardi insanın zoruna gidiyor hoş kaldı ki annesi yatalak ona bile 4 senedir gitmiyor görmeye banamı gelecek ben zaten son kez göreyim diye dedim dünya dünya hali belli olmaz ne olacağımız ama yanaşmadı gelmedi kendi bilir Allah razı olsun kaynanam suyumu bile kendi getirdi icirdi bana o zor halimdeyken demekki ben düşsem annem benim kapımı açmaz oysa ki ben her seferinde ona koştum yardımım dokundu hasta oldu param yoktu dışarda insanlara yalvardım hastaneye götürelim diye ama bana hep hainlik yaptı annem beni sevmiyor gerçekten ben artık bundan eminim