Zamanla konuşmayıda bırakıyorsunuz çünkü ne diyeceğini biliyorsunuz sessizleşiyor hep kendinizle konuşuyorsunuz..
Hayattan resmen soğutuyorlar keşkeleriniz dağ gibi oluşuyor yüreğinizde.. Ne bir adım ileri ne bir adım geri atabiliyorsunuz. Öylece bir boşlukta nefes almaya çalışıyorsunuz.. Varsa evlatlarınızın gözlerine bakıyor kokluyorsunuz..
Senin için evlat senin için diyorsunuz.. O senin için kelimesinin içinde neler var neler..
Rabbimin imtihanı diyorsunuz.. Sabret sabret diyor iç sesiniz.. Ama nereye kadar böyle mutsuz..
Mutsuz olduğunuzu sizden başkasıda bilmiyor anlayamıyor.. Çünkü siz hep gülümsüyorsunuz..
Sizden başka daha acı hayatlar okuyorsunuz dilinize bir şükür geliyor...ama herkesin acısı kendisine büyük ya.. İşte o anda kitleniyorsunuz
Boğazımda büyük bir yumru yutkunamıyorum
Dilimde dua çok ama çok üzüldüğümle kalıyorum
Değilmi güzel kardeşim
Bu dünya çile dünyası dert çekmeye geldik yük ile
Rabbim huzur verir inşallah gülcemali ile..
Üzülme yalnız değilsin