Sezaryenden ödü kopan biriydim. Son ana kadar normal doğuma hazırlanıp bir anda sezaryen denince ağlaya ağlaya gittim ameliyata. Bunları anlatıyorum çünkü nasıl bi psikolojide olduğumu anla diye.. Sezaryenim de spinal oldu belden aşağı uyuşturuldum, bu yüzden uyanıktım ve ameliyat boyu ağladım, (acı duyduğum için değil tamamen psikolojik) taa ki bebeğim karnımdan çıktığı an'a kadar, sonra hiçbirşey olmamış gibi devam etti herşey. Ne sonda ne başka bişey hiçbiri ne acıyor ne de farkında oluyorsun. Normal doğum yapacağım diye yırttım kendimi, Sezaryenin bu kadar kolay olacağını bilseydim baştan isterdim yemin ederim. Sonraki süreçte çabuk toparlanmak için kendini salmaz ve gayret edersen Sezaryen büyük rahatlık.