Evliligmle ilgili sorunlarım cogaldiginda çok bunaldigimda ayrı uyumusumdur. Adamın umrnda bile olmaz. 21 aydir da ayrı uyuyoruz. Kızıma hamile kaldığımda yataga sigmiyorum dedim. O salonda uyudu. Şimdide kızın yanında eşim uyur kızım rahat uyuyor babasi varken. Zaten eşimle uyumayida hiç sevmiyorum. Hem horluyor hemde duygusal bir bağ olarak göremiyorum onu.
Koynumdaki yılan. Yanımda hor hoorr çekemiyorum. Sinirlerim zıplıyor vuruyorum uyandırmak için . Ayrı uyumamiz daha iyi . Bana soruyor ne zaman birlikte uyuyacaz yatak daha rahat koltuk değil ondan. Bana sarılıp uyumak için değil.
Bir gün yatağa aglayarak girdim tartıştık diye. Hamile değilim ozamanlar. Sessizce ağlıyorum ama anlaşılır yani ağladığım. Yatakta ağla ağla bir hal oldum düşmanım bile olsa sarilirdi arkmdan sırtım dönük uzanıyorum. Baktım horlama sesi geldi . Dayanamadim yinede duygusal yaklaştım uyandırdım sarilsan bütün acılarım dinecek gibi dedim. Adam ' bugün canım sarılmak istemiyor iyi geceler ' dedi. Düşmanım bile bana bunu yapmazdı adım kadar eminim . O yüzden o günden sonra gelip gel sariliyim dese bile ben sarilmam. O gün sarilsa iyilesecek gibiydi kalpteki yaralarım. Bana iyilik elini uzatmayana ben hiç uzatmam !!
Ayrı yatarmisiniz demenden konuyu nerelere getirdim farkındayım. Ama ne yapayım aklıma gelmişken anlatayım dedim. Uzun oldu kusura bakma 