Bebeklere istediklerini vermek onları şımartmaz. Bazıları size “onlarla yatmayın, onları bağımlı hale getireceksiniz, onları tutmayı bırakın, onları şımartıyorsun, neden onlara bakmaya devam ediyorsun, seni sadece emzik olarak kullanıyorlar” gibi uyarılarda bulunabilir. Anneler her gün bu sözlerle ve diğer çok sert ifadelerle karşı karşıya kalır. İçgüdü ve başkalarının fikirleri arasında bölünmüş olanların çoğu, bir kafa karışıklığı ve suçluluk denizine gömülür. Eğer durum buysa, içgüdülerinizi takip etmeyi bırakmayın.
Annelikle en iyi şekilde yüzleşmek ve her şeyden önce ondan zevk almak için anne olduğunuzu unutmamalısınız. Profesyonellere danışabilir, bilgi alabilir veya sevdiklerinize fikirlerini sorabilirsiniz. Ama sonunda çocuklarınızı nasıl yetiştireceğinize siz karar veriyorsunuz.
Pek çok durumda, içgüdünüz ve sezginiz size cevabı verir. Ve öyle ya da böyle, küçüklerimiz bizden neye ihtiyaçları olduğunu bize bildirirler.
Bir noktada, bebekler sahip olmadıklarını bilişsel yetenekleriyle elde ettiklerini düşünürüz. Bizi aradıklarını ve bizi manipüle etmek istedikleri için şefkatimizi veya ilgimizi talep ettiklerini düşünürüz. “Bacaklarımızı çekiyor” veya “bizden faydalanıyor” diye düşünürüz.
Bebeklerin bu tür karmaşık düşünce süreçlerini yürütmek için yeterli bilişsel gelişime ulaşmadığını anlamak önemlidir. Dahası, ağlarlarsa, bir şey isterlerse, ihtiyaç duydukları için olduğunu anlamamız gerekir.
Çoğu durumda anneler, onları şımartmaktan korktukları için bebeklerini rahatlatma dürtüsünü bastırırlar. Paradoksal olarak, bunun tersi doğrudur. Çocuk yetiştirme ve psikoloji alanında uzman olan psikolog Rosa Jové bu konuda çok nettir “çocuğunuzun özerk olmasını istiyorsanız, küçükken onları olabildiğince şımartın” der.
Nitekim, yaşamın ilk aylarında ve yıllarında kurulan bağlanma, sağlıklı bir kişiliğin üzerine inşa edildiği temeldir. Güvenli bir bağlanma, bir çocuğun dünyayı korkmadan keşfetmek zorunda kalacağı güvenlik ağıdır. Korku ve karşılanmayan ihtiyaçlar olmadan güvenle gelişmelerini sağlayacak şey budur.
Bununla birlikte, bu bağlanmanın düzgün bir şekilde kurulabilmesi için annenin işi (veya ana bağlanma figürünün işi) önemlidir. Bebeğinin ihtiyaçlarını tespit edebilmeli ve bunlara tutarlı bir şekilde cevap verebilmelidir. Ve küçüklerin bağımsızlıklarını ve özerkliklerini aşamalı olarak geliştirmek için her zaman sevgi ve korumaya sahip olduklarını bilmeleri gerekir.
Çocuklar güvensiz, korkulu veya bağımlı hale geldiklerinde, bunun nedeni ilk yıllarında ihtiyaç duydukları şeyi almamış olmalarıdır. Ve hayatlarını huzursuz ve endişeli geçirecekler, bu kadar önemli bir zamanda eksikliklerini aramaya ve elde etmeye çalışacaklar. Bu nedenle küçük çocuğunuzu şımartın ve istediklerini verin. Bağımsızlığa giden gerçek yol budur.
Bebeklere istediklerini vermek
Bebeğinizi dinlemeyi öğrenin ve onlara istediklerini verin. Her çocuk, kendi kişiliğiyle ve kendi ritimleriyle kendine ait bir dünyadır. Bebeğiniz sizden onları tutmanızı isterse, bunu keyifle yapın. Emmek istiyorlarsa, onları sevgi ile emzirin ve ikiniz arasındaki o özel, samimi anın tadını çıkarın. Bebeğinizin gece varlığınıza ve iletişiminize ihtiyacı varsa, onlarla yatmaktan korkmayın.
Hissettiğinizi suçluluk veya pişmanlık duymadan yapın. Çünkü onlara verdiğiniz tüm sevgi, sağlıklı büyümeleri için ihtiyaç duydukları güvenliğe dönüşecektir.
Benzer şekilde, küçük çocuğunuzun özerkliğe ihtiyacı varsa veya bağımsızlık isterse, onu da vermelisiniz. Bazı bebekler yalnız uyumayı tercih ederler ve yatarken rahatsızlıklarını ifade ederler. Bazı çocuklar daha maceracı ve araştırıcıdır, bu yüzden keşfetmelerine izin verin. İki küçük çocuk birbirine benzemez, bu yüzden önemli olan çocuğunuzu tanımak ve anlamaktır.
Bebeklere istediklerini vermek onların ihtiyaçlarını karşılamanızı ve geleceğe hazırlamanızı sağlayacaktır.
