Kızlar 3 yıllık evliyim ama 30 yıllık evli insanlarla aynı yorgunluktayım..Uzun olacak biraz
Eşim evlenmeden önce bana rol yapmış kendini çok modern, anlayışlı gösterdi her konuda. Nisanliyken giydigime karışmaz, ailemin içinde mutlu, gezmeyi seven, konusuna göre haksızsa alttan alan biriydi evlendik her şey tersine döndü. Dolap kapağını açık bıraktım diye bağır çağır kavga eden, akşamki yemeği ocağın üstünde unuttum diye bardaklar kıran, abim küfür etti diye(ki evlenmeden önce biliyordu küfürlü konuştuğunu çok da iyi anlasiyorlardi) evlendigimiz ay selamı sabahı kesti. Şimdi de ablam evime geliyor diye sıkıntı veriyor. Bir gün tartışırken Sen annemden babamdan sonra geliyorsun dedi sineye çektim, 4 aylık hamileyken kayınvalidem misafir çağırdı bana ben de nasıl kiyabiliyor dedim sadece.. bağırdı çağırdı ben bu çocuğu istemedim ki bile dedi. Ayrılma noktasına geldik ama herşeyi sineye çektim evladım için babasız büyümesini istemedim. Bugün de ablam geldi diye sesin çıkmıyordu hazretleri 2 gün yapamaz sensiz, sesin niye çıkmıyor anlaşıldı dedi ben de normalde de çocuk dışında konuşmuyoruz ki aklına gelirsem belki arıyorsun dedim ** gibi konuşma karşımda diyo.. daha bir sürü şey.. ne yapacağımı şaşırdım.