Bazen burada okurken cok sasiriyorum cok benzer durumlar yaşadığım için. Bizde de dogumla ilgili sorunlar olmuştu, ben de dogumdan sonra tam 5 ay konuşmadım kaynanmgille. Ama hic huzurumuz kalmamıştı. Eşim de bir süre konuşmadı ailesiyle sonra birileri araya girdi konusmaya başladı. Ben konusmuyordum hala. Neyse eşim aramızda kaldıkça gerginligimiz artiyordu. Bir gün dayanamadım yeter artık ya bıktım ben bu durumdan yürü el opmeye gidelim dedim bebegimi kaptım el opmeye gittik. Kaynanam aşırı mutlu oldu hicbir sorun yaşamamışız gibi davrandı hic konular birdaha acilmadi bile. Yani o da bizim adım atmanızı bekliyormus buzlar eridi bir anda. Ben de derin bir nefes aldım. Evet bana gore en başından beri ben haklıydım ama yine de alttan alan ben oldum bunu kendim icin yaptım. Sana tavsiyem, bu işi uzatmayın kendi huzurunuz icin bunu yapmayın. İnan samimiyetsiz bir samimiyet bazen küslükten daha iyi gelir insana.