2 yıllık evliyim. Esim bana sürekli nankor , iyilik bilmezsin diyor. Eşimin arabası var.Babasının da arabası var. Kaynanamda, kayınpederimde emekli. Evleri de kendilerinin. Ama köylerine gösterişi çok seviyorlar. Kayınpederin arabasının vizesi gelmiş, yaptırmıyor ve sürekli bizim arabayı alıyor. ilk başta vizeyi bahane ettiler sürekli aldılar en sonunda temelli arabayı aldılar. Vermiyorlar, eşimde babam o benim diyor ,sanane diyor. Onlar köyde yeni arabayla dolaşıyor, biz şehirde vizesiz arabayla dağdan taştan dolaşıyoruz polise yakalanmamak için. Biz kirada kit kanaat geçiriyoruz. Görümcem sanki kendine ev seciyor gibi eşime sürekli ev atıyor, bana sormuyorlar, iline bile karar veriyorlar. Karışma dedim görümceme. Madem ev buluyorsun banada atacaksin evleri dedim. Bulduğu ev de köye yakın başka bir şehirde. Esim sen iyilik bilmezsin diyor. Neresi iyilik bunun madem çıkarsın para versin diyorum. Düğündeki takılanları 2 yıldır evimde tutuyorum, yalvardım bankaya koyalım diye hayır kasa parası vermek istemiyorum dedi. Gorumcenin kayınpederi kuyumcu ,bankaya koymayan adam kuyumcuya koyalim diyor. Belki bunlar dertmi diye dusunuyorsunuzdur ama beni bu evde sayan yok. En basitinden düğünüm de pasta kesilmedi. Ben şok oldum. Kesilir diye sormadım bile. Çünkü Her şeyi yaptık dediler. Ama köylülerine gelince 3gun boyunca yemek verdiler. Gerçekten ben mi abartıyorum. En sonunda gorumcemi de tersledim. Takilanlarida bankaya koydum. Esim benle küs , evlilik boşanmaya gidiyor sizce ben mi haksızım